Wat is jouw reactie als je partner ineens een depressie of burn-out heeft? Je bent niet de enige die dan uit alle macht gaat proberen om dit probleem op te lossen. Jij fixt dit wel: met jou aan het roer komt het wel goed.
Henk deed dit ook toen Agnes van de een op de andere dag thuis kwam te zitten met een flinke burn-out. Na dertig jaar in de verpleging te hebben gewerkt, was ze op. Ze kon niet meer. Henk probeerde te doen waar hij als succesvolle ondernemer zo goed in is: een oplossing bedenken. Hij sprak Agnes elke dag moed in, probeerde haar te motiveren om het huis uit te gaan en pleegde talloze telefoontjes naar verschillende artsen en organisaties. Henk zou Henk niet zijn als dit alles niet zou werken!
Maar hoe harder Henk aan het fixen was, hoe slechter Agnes zich voelde. Het lukte haar gewoonweg niet om te doen wat Henk van haar vroeg. En omdat ze niet kon voldoen aan zijn verwachtingen, voelde ze zich nóg slechter en verdrietiger. Gevoelsmatig schoot ze continu tekort.
Het moet weer zijn zoals vanouds
Niet alleen bij een burn-out of depressie, maar ook als de ene partner bijvoorbeeld een ouder verliest en in dit verdriet blijft ‘hangen’, kan de ander proberen om dit ‘probleem’ op te lossen, zodat alles weer normaal wordt. Deze partner – de Henk in het verhaal – wil graag dat alles weer wordt zoals het was, met een partner die opgewekt door het leven gaat. Maar hoe dwingender hij wordt, hoe sterker zijn partner het gevoel krijgt dat ze niet goed genoeg is.
Diepgewortelde angst
Wat Henk moet doen – net als iedereen van wie de partner ziek is of verdriet heeft – is zichzelf afremmen. De vraag die hij zichzelf moet stellen is: Als ik nou eens stop met proberen om dit op te lossen, wat voel ík dan? Henk is in zijn geval zo erg bezig met Agnes, dat hij niet beseft in hoeverre haar burn-out zijn wereld raakt. Dat is een vorm van zelfbescherming. Want onder het gedrag van willen fixen, zit een diepgewortelde angst: als het niet goedkomt met mijn partner, voel ik me heel verdrietig en eenzaam.
Stop met veranderen en ontmoet elkaar van hart tot hart
Hoe zou het zijn om je zieke of verdrietige partner te ontmoeten op de plek waar hij of zij nu is? Om niet meer te proberen om hem of haar te veranderen?
Om dit te bereiken, moet je als partners van hart tot hart leven en met elkaar connected zijn. Zo voel je wat er bij de ander en bij jezelf leeft.
Ik wil het niet opgeven
Betekent dit dan dat je het opgeeft, zodra je stopt met fixen? Dat je partner nooit meer in beweging komt als je haar niet vertelt wat ze moet doen? Nee, dat betekent het niet. Juist vanuit de connectie die jullie ervaren, ontstaat er teamwork. Samen – én zonder strijd – los je veel meer op dan alleen.
Als je van hart tot hart met elkaar verbindt, leer je ook te vertellen hoe de ziekte of de pijn van je partner jou raakt. Want die diepgewortelde angst komt ergens vandaan. Vaak zijn er in jouw lijf ervaringen van verlies opgeslagen. En die gevoelens komen nu naar boven.
Door het met je partner ook over jouw emoties en angsten te hebben, zullen jullie gelijkwaardiger worden. Toen je haar aan het fixen was, stond je boven haar. Maar door te vertellen wat dit alles met jou doet, wordt het eerlijk en echt.
Kan zij dit wel aan?
Wees niet bang dat je door die eerlijkheid haar leven nog zwaarder maakt. In het geval van Agnes en Henk was zij juist erg opgelucht om van Henk te horen waar hij bang voor was. Daarmee voelde ze zich niet langer ondergeschikt of niet goed genoeg voor hem.
Ze besefte dat dit zijn klus was: het was zijn angst. Daarmee werd haar leven niet nog zwaarder. Het was aan Henk om hiermee aan de slag te gaan. Henk was bang dat Agnes die eerlijkheid en zijn angst er niet bij kon hebben, maar het tegendeel bleek waar. Ze was sterker dan hij dacht.
Maak een afspraak
Het is een leerproces om van hart tot hart met elkaar te verbinden. Als jij een transformatie in je relatie wil doormaken, wacht dan niet langer. Plan een persoonlijk gesprek met mij in, zodat we elkaar eerst kunnen leren kennen.